DEVAM: 19- Ölüye Ağlamak
(:-743-:) Ebu Hureyre bildiriyor: Resulullah Sallallahu Aleyhi ve
Sellem'in oğlu vefat edince, Usame b. Zeyd feryat etti. Bunun üzerine
Resuluilah s.a.v.:
"Bu (davranış
şekli), bize ait değildir. Bağırıp çağıran kimse için, bir pay yoktur. Bununla
birlikte kalp hüzünlenir ve göz ağlar. Fakat Rabbi kızdıracak söz
söylemeyiz" buyurdu.
- - -
İsnadı hasendir. ibn
Hibban 5/64 (3150), Hakim (1/382) ve Ebu Ya'la, Müsned (3288)
(:-744-:) Enes b. Malik bildiriyor: Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem,
(bir gün) bir kabrin başında ağlayan bir kadına rastladı. Kadına:
"Ey kadın! Sabırlı
ol" buyurdu. Kadın: "Sen, başıma gelen musibetin ne olduğunu
bilemezsin" dedi. ' Bundan sonra kadına:
"O kişi, Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem idi" denildi. Bunun üzerine kadın, Nebi
s.a.v.'in yanına vardı ve: "Seni tanıyamadım" dedi.
- - -
İsnadı hasendir. ibn
Hibban 4/234 (2884) ve Ebu Ya'la, Müsned 4/243 (2884); 6/176 (3458)
(:-745-:) Esma binti Umeys bildiriyor: (Kocam) Ca'fer b. Ebı Talib
(Mute gazasında) şehid edilince, Resuluilah Sallallahu Aleyhi ve Sellem bana
emredip:
"(Allah'ın emrine)
teslim ol -üç defa- Sonra dilediğini yap" diye emir buyurdu.
- - -
İsnadı hasendir. ibn
Hibban 5/60 (3138), Abdullah b. Ahmed müsned'in zevaidi olarak
(6/438), Ahmed, müsned
(6/369, 438), Taberani, M. el-Kebzr 24/139 (369), Tahavi (3/75) ve Beyhak!,
sünen (7/438) rivayet ettiler; detaylı tahrici için bakın: Ebu Ya'la, müsned
(4424, 7035, 7053, 7156)
(:-746-:) ikrime der ki: Abdullah b. Abbas şu hadisi çokça naklederdi:
Resuluilah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in bir kızı vardı. Nebi s.a.v. onu alıp
önüne koydu. Sonra onu kucağına aldı. Kızı, can veriyordu. Derken ruhu çıktı. Bu
sırada Resuluilah Sallallahu Aleyhi ve Sellem ağlıyordu. Ümmü Eymen çığlık
attı. Hz. Nebi s.a.v., (ona):
"(Yüksek sesle)
ağlama!" buyurdu. Ümmü Eymen: "Resulullah s.a.v.'i de ağlarken
görüyorum" dedi. Resuluilah Sallallahu Aleyhi ve Sellem:
"Ağla! Ağlamak
ancak bir rahmettir. mu'min her halükarda kazançlıdır. Canı, Allah'a hamd
ederken iki tarafından çıkar" buyurdu.
- - -
ibn Hibban 4/251
(2903), Ahmed, müsned (1/297, 268, 273), Bezzar, müsned (1/383, 808),
Tirmizi Şemail (318)
ve Nesa! sünen (4/12)
(:-747-:) Seleme b. el-Ezrak anlatıyor: Ben (bir gün) Abdullah b. Ömer
ile birlikte oturmaktaydım. Derken üzerine (kadınların) ağladığı bir cenaze
geçirildi. Abdullah b. Ömer bu durumu kınadı ve kadınları ayıpladı. Seleme b.
el-Ezrak devamla der ki:
Ebu Hureyre'ye tanık
olmuştum. Ben onun şöyle dediğini işittim: (Bir gün) Resuluilah Sallallahu
Aleyhi ve Sellem'in önünden bir cenaze geçirildi. Bu sırada ben, Hz. Nebi
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'le birlikte idim. Ömer b. el-Hattab ise O'nunla
(s.a.v.) birlikte bulunuyordu. Bazı kadınlar cenazeye ağlıyorlardı. Hz. Ömer,
kadınları azarlayıp ayıpladı. Bunun üzerine Resulullah Sallallahu Aleyhi ve
Sellem:
"Onları (kendi
hallerine) bırak, ey Ömer! Çünkü göz yaş dökücüdür, başa musibet gelmiştir,
ölüm olayı henüz gerçekleşmiştir" buyurdu. Abdullah b. Ömer:
"Allah ve Resulü
daha iyi bilir" dedi.
- - -
isnadı hasendir. ibn
Hibban 5/62-63 (3147); detaylı tahrici için bakın: Ebu Ya'la, müsned
11/290 (6405).